Είναι αλήθεια ότι στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης η
εύρεση κουμπάρου και η σύναψη κουμπαριάς έχει καταστεί... δυσχερής υπόθεση,
επειδή ο αριθμός εκείνων που θα μπορούσαν άλλοτε να επωμιστούν τα έξοδά της
έχει μειωθεί δραματικά. Ο κουμπάρος, όμως, δεν είναι «χορηγός», είναι φίλος τόσο
του γαμπρού όσο της νύφης, ευνοεί την ένωσή τους, μεσολαβεί και επιλύει τις
διαφωνίες τους, τους στηρίζει στα δύσκολα. Αυτά βέβαια αφορούν κυρίως τις
υποχρεώσεις του μετά γάμον. Πάντως μέχρι την ώρα του γάμου και έως ότου λάβει επίσημα το χρίσμα του κουμπάρου, η εταιρεία μας τον
βοηθά και τον καθοδηγεί με οικονομικές λύσεις και προτάσεις για κάθε γούστο, για να πάρει τη μεγάλη απόφαση.
Ο κουμπάρος δεν είναι ένα επίτιμο πρόσωπο κατά τη
διάρκεια του μυστηρίου, αλλά πρόσωπο-κλειδί για την τέλεση του γάμου και τη
μετέπειτα πορεία του ζευγαριού. Για το λόγο αυτό, πέρα από τον τιμητικό τίτλο
που φέρει, έχει συγκεκριμένα καθήκοντα, αλλά και αναγνωρισμένα δικαιώματα. Όσον
αφορά τα καθήκοντα, από τη στιγμή που θα συναφθεί η συμφωνία της κουμπαριάς με
το ζευγάρι - ύστερα από δική του πρωτοβουλία ή ακόμα και πρωτοβουλία του
ζευγαριού - θα πρέπει αρχικά να βάλει το χέρι στην τσέπη και να επιλέξει:
- Τα στέφανα
- Το δίσκο,
το ποτήρι και την καράφα
- Τις
λαμπάδες του γάμου
- Το δώρο
προς το ζευγάρι
Η επιλογή και η αγορά των παραπάνω γίνεται με βάση την
οικονομική του ευχέρεια και τις προτιμήσεις του ζευγαριού, ιδιαίτερα της νύφης.
Γι' αυτό θα πρέπει να προηγηθεί σχετική συνεννόηση με το ζευγάρι, προτού προμηθευτεί
οτιδήποτε. Άλλωστε, όλα πρέπει να συμφωνούν με το νυφικό φόρεμα και το
γενικότερο στυλ του γάμου.
Το γενικότερο στυλ του γάμου καθορίζει ασφαλώς και ο ανθοστολισμός της εκκλησίας.
Αυτός δεν αποτελεί συνήθως καθήκον του κουμπάρου, αν και τυχαίνει σε πολλές
περιπτώσεις να τον αναλαμβάνει αποκλειστικά. Η προτιμότερη λύση είναι να
μοιράζονται ο κουμπάρος και το ζευγάρι το κόστος του όποιου στολισμού.
Την ημέρα του γάμου θα πρέπει να φτάσει στην εκκλησία
πριν από το γαμπρό. Είναι ανάγκη να είναι περιποιημένος, καλοντυμένος (ένα καλό κουστούμι πρέπει να συνυπολογίζεται στα έξοδα),
φρεσκοξυρισμένος και... ξεκούραστος, μιας και οι υποχρεώσεις του τη
συγκεκριμένη ημέρα είναι πολλές. (Τώρα πώς θα είναι ξεκούραστος αν την
προηγουμένη έχει οργανώσει ένα μέχρι πρωίας πάρτυ εργένηδων είναι άλλο θέμα!)
Αρχικά, λοιπόν, εκτός από το δώρο του ζευγαριού - που πλέον
δεν προσφέρεται στην εκκλησία, αλλά στο σπίτι του ζευγαριού πριν ή μετά το γάμο
- θα πρέπει να φέρει μαζί του όλα τα απαραίτητα που έχει προμηθευτεί και να
φροντίσει να τοποθετηθούν αμέσως στη σωστή θέση. Προσοχή: ο δίσκος πρέπει να είναι στολισμένος με κουφέτα και
ροδοπέταλα, στην καράφα να υπάρχει κρασί, τα στέφανα να είναι ενωμένα με
κορδέλα και όλα αυτά να είναι τοποθετημένα στο τραπέζι. Προπάντων, όμως, ο
κουμπάρος πρέπει να ελέγξει αν έχει μαζί
του τις βέρες!
Έπειτα, θα κληθεί να
πληρώσει την εκκλησία. Το ποσό ποικίλλει από εκκλησία σε εκκλησία και από
ιερέα σε ιερέα (κατά κανόνα κυμαίνεται μεταξύ 150-200€). Μαζί με το γαμπρό θα
περιμένει τη νύφη κι ύστερα θα σταθεί στο πλάι της. Θα αλλάξει τις βέρες και τα
στέφανα, θα ακολουθήσει το ζευγάρι στο χορό του Ησαΐα και θα υπογράψει το συμφωνητικό
του γάμου. Τέλος, θα χαιρετήσει μαζί με το ζευγάρι τους καλεσμένους, θα υποστεί
το πέταγμα του ρυζιού έξω από την εκκλησία και θα ποζάρει στις φωτογραφίες. Θα
χορέψει με το γαμπρό και τη νύφη στο τραπέζι του γάμου και θα αποχωρήσει τελευταίος από
το γλέντι.
Αν επιθυμεί να ακολουθήσει τα έθιμα, ο κουμπάρος θα
υποχρεωθεί να βαφτίσει το πρώτο παιδί του ζευγαριού. Έτσι μόνο θα του «λυθούν»
τα χέρια που «δέθηκαν», όταν σταύρωνε τρεις φορές τις βέρες και τα στέφανα. Η θέση
του στη ζωή της νέας οικογένειας θα γίνει τότε ακόμη πιο σπουδαία. Για τις
υποχρεώσεις του ως νονού θα αναφερθούμε, όμως, σε άλλο άρθρο. Εδώ μένει να πούμε:
«Πάντα άξιος!». Γιατί χωρίς κουμπάρο (και παπά) παντρειά δε γίνεται...